دشت شقایق های کالپوش که در حد فاصل میان شهرستان شاهرود و گنبد کاووس واقع شده است.
دوستداران طبیعت را همه ساله به دیدن جلوهای از بهشت دعوت میکند.
آنچه این دشت را از نمونههای مشابه متمایز ساخته و از ویژگیهای بارز آن محسوب میشود وجود آبشارها، چشمهها و گونههای درختان جنگلی درمحدوده آن و نیز مناطق زیبای قشقلته, آبشار زو (نام نیک)، آبشار حسین آباد در پیرامون آن است.
منطقه سرسبز و جنگلی کالپوش با ۱۴ هزار هکتار جنگل، ۳۰ هزار هکتار مرتع و ۳۴ هزار هکتار مزارع زیر کشت با بارندگی کافی و اراضی مستعد برای کشاورزی و جنگلداری، در فصل بهار با دشتهای مملو از گلهای شقایق، در شهریور ماه با گلهای آفتابگردان، در پاییز و زمستان با مناظر زیبا و در مجاورت با پناهگاه حیات وحش خوش ییلاق و پارک ملی گلستان از موقعیت ممتاز گردشگری برخوردار است.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
دلتای مکونگ، مجموعهای از شاخابهها و رودخانهها و شالیزارها است و مکانهای دیدنی بیشماری را دربرمیگیرد
که بازدیدکنندگان را با نحوهی زندگی در حومهی شهرهای ویتنام بیشتر آشنا میکند.
دلتای مکونگ (Mekong Delta)، منطقهای در جنوب غربی ویتنام است و بین شهر هوشی مین یا همان سایگون و کشور کامبوج قرار دارد. بسیاری از گردشگران، دلتای مکونگ را بیشتر با بازارهای شناور و قایقسواری در میان تونلهای طبیعی میشناسند و گمان میکنند که بازدیدی چند ساعته برای دیدن تمام مکانهای گردشگری این ناحیه کافی است؛ اما دلتای مکونگ فقط به یک پاگودا و بازار شناور محدود نمیشود و در واقع اکوسیستم ویژهای را در خود جای داده است. رود مکونگ از هیمالیا سرچشمه میگیرد و قبل از اینکه به ویتنام برسد، در مسیر خود از کشورهایی همچون چین، تایلند، میانمار و کامبوج میگذرد و تیرگی آب آن هم از همین موضوع نشأت میگیرد. بیش از نیمی از برنج و ماهی کشور ویتنام از دلتای این رود تأمین میشود و گلها و میوههای متنوعی در آن رشد میکنند و به همین دلیل این ناحیه، نقشی حیاتی در اقتصاد و زندگی مردم ویتنام دارد. بازدید چند ساعته از این مکان، بهتر از ندیدنِ آن است؛ اما این منطقه شایستگی آن را دارد که بیشتر از یک بعد از ظهر، وقت خود را به آن اختصاص دهید و تا جاییکه میتوانید، جاذبههای دیدنی بیشتری را در لیست بازدیدهایتان قرار دهید.
1. می تو
می تو (Mỹ Tho)، پربازدیدترین شهر منطقهی دلتای مکونگ به شمار میرود و روزانه صدها و گاهی هزاران تورهای گروهی از آن بازدید میکنند. این ناحیه با اتوبوس حدود 2 ساعت با شهر هوشی مین فاصله دارد و علاوه بر بازارهای شناور معروف آن، چندین پاگودا یا همان معابد بودایی و باغهای میوهی محلی هم در این منطقه واقع شده است و ارزش دیدن دارد. از آن جاییکه بیشتر گردشگران این شهر، نیمی از روز خود را در این ناحیه میگذرانند، تفریحات آن نیز متناسب با نیاز آنها فراهم شده است. بنابراین توقع نداشته باشید با محیطی آرام و دورافتاده روبهرو شوید.
2. پاگودای وین ترانگ
پاگودای وین ترانگ (Vĩnh Tràng Temple) در شهر «می تو» واقع شده و قدمت آن به سال 1849 میلادی برمیگردد. معماری این معبد، تلفیقی از سبکهای چینی، ویتنامی، خمری و اروپایی به حساب میآید و مجسمههای مختلفی از بودا و آثار چوبی زیبایی را در آن به نمایش میگذارند. اگر ساعت 10 صبح به بازدید از این مکان بروید، صدای راهبها را خواهید شنید که بخشهایی از دعای پرستش بودا را دستهجمعی میخوانند.
3. کان تو
کان تو (Cần Thơ) که «کان تا» نیز تلفظ میشود، بزرگترین شهر اطراف دلتای مکونگ به شمار میرود و بازار شناور و دیدنی کای رنگ (Cai Rang) نیز در این مکان قرار دارد. میتوانید صدها قایق را در این منطقه پیدا کنید که با انواع گلها و میوههایی پر شدهاند که احتمالاً حتی فکرش را هم نمیکردید این میزان تنوع در گونههای آن ممکن باشد. کان تو با اتوبوس، 4 ساعت با شهر هوشی مین فاصله دارد و شهری بزرگ و تقریباً صنعتی است و در عین حال، مرکز فرهنگی نواحی روستایی اطراف خود نیز به حساب میآید. یکی از ویژگیهای مثبت این ناحیه این است که میتوانید در اقامتگاههای مرفه مرکز شهر استراحت کرده و هرگاه خواستید، سری به مناطق اطراف زده و از بخشهای زراعتی تماشایی آن هم دیدن کنید. تفریحات شبانهی این شهر قابل مقایسه با شهر هوشی مین نیست؛ اما به نوبهی خود، شبهای پر شور و هیجانی دارد و پذیرای مسافرانش خواهد بود.
4. اسکله نین کیو
اسکلهی نین کیو (Ninh Kieu Wharf)، فاصلهی کمی تا مرکز شهر «کان تو» دارد و پارک بزرگی را شامل میشود که وسعت آن به حدود 7،000 متر مربع میرسد. بارها، رستورانها و هتلهای فراوانی در این راستا واقع شدهاند و این ناحیه را به یکی از منطقههای شلوغی تبدیل کردهاند که طرفداران بسیاری در میان گردشگران خارجی دارد. هنگام غروب خورشید، سری به این اسکله و پارک آن بزنید و از ساحل آن عکس بیندازید که با قایقهای رنگارنگ ماهیگیری احاطه شدهاند. همچنین میتوانید شام خود را در یکی از رستورانهای کنار رودخانه میل کنید و بعد از آن به سمت بازار شبانهای بروید که فاصلهی چندانی با این منطقه ندارد.
5. سوک ترانگ
خمرها (Khmer)، بزرگترین گروه قومی کشور کامبوج به شمار میروند و خارج از این کشور، بسیاری از آنها در شهر سوک ترانگ (Sóc Trăng) ویتنام ساکن هستند. به همین دلیل است که این منطقه از لحاظ فرهنگی، حال و هوایی متفاوت از شهرهای اطراف آن دارد. البته تلفظ ویتنامی نام شهرها در بسیاری از موارد با تلفظ انگلیسی آنها متفاوت است و تعجب نکنید اگر کسی این شهر را «سُوپ چرانگ» تلفظ کرد. این شهر، بیشتر برای کسانی مناسب است که به دنبال محیطی آرام میگردند و به خصوص شالیزارهایی که شهر را احاطه کردهاند، در بهوجود آمدن این جو آرامشبخش تأثیرگذار هستند. اگر در ماه نوامبر یا دسامبر به این شهر سفر کردید، یادتان باشد فستیوال اوک اوم بوک (Ooc Om Boc) را از دست ندهید.
6. پارک طبیعی کان جو
پارک طبیعی کان جو (Cần Giờ Biosphere Reserve) به خاطر جنگلهای ماندابی و باتلاقهایش در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. همچنین این پارک طبیعی کمک میکند تا از فرسایش خاک این ناحیه جلوگیری کند. در واقع میتوان گفت که بدون آن، آب دریا بسیاری از زمینهای کشاورزی حاصلخیز این منطقه را با خود میبرد. این ناحیه در نزدیکی شهر هوشی مین واقع شده و تورهای بسیاری برای رفتن به آن وجود دارد.
7. پارک ملی ترام چیم
پارک ملی ترام چیم (Tràm Chim National Park) را در ویتنام با لقب «قلمروی پرندگان» نیز میشناسند و ماه مارس تا آوریل، بهترین زمان بازدید از پرندگانِ آن به شمار میرود. این پارک بیش از 7،500 هکتار وسعت دارد و محل زندگی 200 گونهی مختلف از پرندگان به حساب میآید که بیشتر آنها در شمار گونههای نایاب و در حال انقراض قرار دارند و یک چهارم کل پرندگان کشور ویتنام را تشکیل میدهند.
8. چو دوک
چو دوک (Châu Đốc) در مسیر ویتنام و کامبوج واقع شده و بیشتر با تنوع قومی و مذهبی موجود در آن شناخته میشود که چینیها، ویتنامیها و خمرها را در برمیگیرد. مانند بیشتر بخشهای دلتای مکونگ، این شهر نیز با شالیزار و مناظر روستایی تماشایی احاطه شده است و میتوانید از طبیعت زیبای آن لذت ببرید.
9. کوه سام
کوه سام (Sam Mountain) در نزدیکی شهر «چو دوک» قرار دارد و علاوه بر طبیعت دیدنی و سرسبز و زمینهای برنج آن میتوانید از مقبرهها و معابدی دیدن کنید که در مسیرتان به سمت قله قرار گرفتهاند. بعد از رسیدن به قله، پایگاه نظامی کوچکی را خواهید دید که چشمانداز زیبای آن از یک طرف به کشور کامبوج و از طرفی دیگر به ویتنام اشراف دارد.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
بورانو دهکده کوچکی است که همانند ونیز دورتا دور آن را آب در بر گرفته
و بیشتر بخاطر داشتن خانه های رنگارنگ معروف است. این دهکده زیبا بهشت علاقه مندان به عکاسی به شمار می رود چرا که با بازدید از این جزیره می توانند تصاویر بیشماری از خانه های رنگی ، قایق ها و دریای آرام و آبی رنگ آن بگیرند.
یکی دیگر از دلایل شهرت این دهکده تورهای ماهیگیری آن است ، از آنجایی که بیشتر ساکنین این روستا ماهیگیر بودند استانداردهای تور ماهیگیری در اینجا بالاتر از جاهای دیگر بوده و همین مساله باعث شده تا کیفیت تورهای ماهیگیری که در این محل ساخته می شود بالاتر باشد. این شهرت باعث بوجود آمدن موزه ای از تورها و وسایل ماهیگیری شده است. بسیاری از ساکنین این دهکده نیز به بافت تور ماهیگیری می پردازند.
اما شاید اصلی ترین مساله ای که این منطقه را برای توریست ها جذاب می کند همین خانه های کوچک با رنگهای شاد باشد. همانطور که گفته شد ماهیگیرها بیشترین ساکنین این منطقه را تشکیل می دادند آنها خانه های خود را طوری رنگ می کردند تا زمانیکه برای ماهیگیری از خانه خود دور می شدند از وسط دریا هم بتوانند آن را شناسایی کنند و ببینند. همین امر موجب شد تا امروزه خانه های این روستا هر یک رنگی مجزا و منحصر به فرد داشته باشد. قطعا با توجه به ماهیگیر بودن ساکنین این دهکده غذای اصلی و معروف این منطقه هم انواع ماهی ها هستند.
بورانو 7 کیلومتر از ونیز فاصله دارد و بسیاری از توریست ها برای رسیدن به این روستا مسیر ونیز را انتخاب می کنند.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
دهکده المپیک، محلهای در منطقه «سن مارتی» بارسلون اسپانیا است
که در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰ ساخته شد. اینجا پیش از این یک منطقه صنعتی بود.
همانطور که از اسم دهکده المپیک آشکار است، این منطقه برای اسکان دادن ورزشکاران شرکت کننده در بازیهای المپیک سال ۱۹۹۲ ساخته شده بود. دهکده المپیک را معمارانی مشهور، به نامهای «بوئیگاس» (Bohigas)، «مک کی» (Mackay) و «پوئیگ دومنک» (Puigdomènech) با هدف استفاده مسکونی بعد از اتمام بازیهای المپیک طراحی کردند.
قبل از شروع پروژه، منطقه توسط کارخانههای قدیمی و انبارهایی که از نیمه دوم قرن بیستم متروک مانده بودند اشغال شده بود. نام «ایکاریا» (Icària) که برای یکی از خیابانهای اصلی و ساحل اینجا استفاده شده، به یک گروه سوسیالیست آرمانگرا در آمریکا برمیگردد که توسط گروهی بارسلونی ایدئالیست در قرن ۱۹ شکل گرفت. این گروه یک فاجعه بود و تا اندکی پس از پایان بازیهای المپیک به نظر میرسید که دهکده المپیکی که میزبان بازیها شده نیز به همین مسیر کشیده شود. هر چند با تأسیس مغازهها، بیزنسها و فعالیتهای گوناگون در دهه آخر، امروزه این منطقه یک محله سر زنده و پر انرژی در بارسلون به حساب میآید.
دهکده المپیک بین پارک «سیوتادیا» (Ciutadella) و محله شیک و رو به رشد «اِل پوبلنوئو» (El Poblenou) قرار دارد. خیابانهای عریض و ساختمانهای مدرن این منطقه، آن را تبدیل به جایی جذاب و دوست داشتنی برای زندگی میکنند. در این قسمت فضاهای سبز زیادی وجود دارند که پارک «لا نُوا ایکاریا» یکی از آنها است. همچنین کمپ اصلی دانشگاه «پومپئو فابرا» (Pompeu Fabra)، سومین دانشگاه بزرگ بارسلون نیز در دهکده المپیک قرار دارد. واضح است که به واسطه حضور دانشگاه افراد جوان زیادی در این منطقه رفت و آمد داشته و حال و هوای آن را پویا و سر زنده میکنند.
یکی از جالب توجهترین ساختمانهای محله، کتابخانه UPF واقع در «دیپوزیت دلس آیگس» (Dipòsit de les Aigües) است که در گذشته به عنوان مخزن آبی برای فواره اصلی پارک سیوتادیا مورد استفاده قرار میگرفت. از دیدگاه یک فرد خارجی، اصلیترین دلیل برای پیاده شدن از مترو در اینجا، تماشای خط ساحلی از دو برج «هتل آرتس» (Hotel Arts) با ۱۴۴ متر ارتفاع و «توره مافره» (Torre Mapfre) و مجسمه ماهی بسیار مشهور «فرانک گری» خواهد بود.
بندر المپیک محوطهای برای رویدادهای قایقرانی در زمان بازیهای المپیک بوده و امروزه به عنوان لنگرگاهی برای کشتیهای کوچکی از سرتاسر مدیترانه مورد استفاده قرار میگیرد. بازدیدکنندگان میتوانند در اینجا کشتیهای چارتری کرایه کرده و مدرسههای کشتیرانی خوبی در این بندر پیدا کنند.
یکی دیگر از جاذبههای بندر المپیک رستورانهای فوقالعاده به همراه کافههایی خواهد بود که اغلب در تابستان اجرای زنده موسیقی دارند. در انتهاییترین قسمت بندر یکی از خانوادگیترین سواحل بارسلون یعنی پلاژ نوا ایکاریا را پیدا میکنید. این ساحل عالی و مجهز، بیش از ۴۰۰ متر ماسه طلایی داشته و اندکی رو به دریا شیب دارد. معمولاً این ساحل کمی خلوتتر از «بارسلونتا» در طرف دیگر بندر است، اما رستورانهای متعدد و ورزشهای آبی فوقالعادهای که برای مردم تعبیه شده آن را تبدیل به یک گزینه عالی میکند. برای دسترسی به این منطقه میتوانید از خط ۴ متروی بارسلون و یا ترامواها استفاده کنید.
قیمت بلیط قطار
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
دهکده ی بایبری که قدمتی نزدیک به صدها سال دارد، در شهرستان گلاسترشایر در جنوب غربی انگلستان واقع شده است.
زیبایی این روستا در حدی است که ویلیام موریس (1834-1896) از بایبری به عنوان “زیبا ترین روستای انگلستان” یاد کرده است.
فاکس نیوز هم به تعریف و تمجید از بایبری پرداخته و آنرا یکی از زیباترین روستاهای دنیا برشمرده است. این روستا آنقدر زیبا و جذاب است که انتظار این همه تعریف و تمجید را باید داشت.
آنچه این دهکده ی کوچک در جنوب غرب انگلستان را برای گردشگران جذاب کرده است سکوت و آرامشی است که در آن در جریان است. اما از معماری خاص روستا نمی توان گذشت که با کلبه های سنگی جلوه ای خیره کننده پیدا کرده است.
پیاده راههای روستا مکانی دلنشین برای پیاده روی است به طوری که اصلا احساس خستگی نخواهید کرد. این روستا شبیه یک رویا است که باید هر طور شده به حقیقت بپیوندد.
در دهکده ی بایبری جاذبه های گردشگری دیگری نیز انتظار شما را می کشند که از جمله آنها باید به خانه آرلینگتون راو، کلبه های سنگی در تپه ی کاتس ولد، ویلای چدورث رومن، پارک لاج، املاک شربورن، موزه موسیقی مکانیکی و خودکار، کلیسای سنت ماری و بسیاری دیگر اشاره کرد که به گردشگری این دهکده رونق بخشیده اند.
اما تمامی مناظر روستا در زمستان جلوه ای جادو کننده به خود می گیرد.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید